Drever

Contactpersoon - Mw. N. Adema (email)

Geschiedenis

De Drever behoort tot de groep Lopende Honden en is in Zweden de grootste favoriet onder de lopende honden. Ontstaan uit ingevoerde Duitse Dasbrakken uit Duitsland en Zwitserland en Sauerlandse Dasbrakken alsmede Finnentrop - Olper Brakken. Oorspronkelijk noemde men ze Dachsbracke wat in 1947 werd omgedoopt tot Drever (drijver) in 1949 erkend door de Zweedse Kennelclub en in 1953 door de FCI.

Uiterlijk

De Drever is een compact en stevig gebouwde laagbenige brak, die met zijn uitstekende jacht kwaliteiten zelfstandig uren in bossen en velden kan jagen op haas, vos en ree. Maar ook als "zweethond" is dit ras zeer goed bruikbaar. De meest voorkomende kleur is rood en wit (met of zonder zwart zadel) of driekleurig. Schofthoogte reu maximaal 38 en een teef maximaal 36 centimeter.

Karakter en gedrag

Drevers zijn zeer opgewekte, moedige en volhardende honden met een enorme jachtpassie. Niet agressief, nerveus of angstig. In huis zijn ze rustig mits ze buiten voldoende lichaamsbeweging krijgen. Dit kan bestaan door veel lopen aan de lijn, aangevuld met lopen in een rustig tempo naast de fiets. Door hun enorme jachtpassie, doorzettingsvermogen en hun gehardheid is het erg moeilijk om deze honden in een wildrijk gebied los te laten lopen. Hebben ze eenmaal een spoor te pakken (ze bezitten een uitzonderlijk reukvermogen!) dan willen ze er graag van door.

Werken met de Drever

Mede door de jachtpassie en moed is de Drever in Scandinavië de meest voorkomende jachtbrak. Hij is inzetbaar op vos, haas en groter wild zoals ree en hert. Door ondoordringbare bossen en over velden blijft hij stug volharden. Achtervolgt en stelt het wild en geeft luid om de jagers te waarschuwen. In Nederland is het mogelijk om zweetsporen te lopen met de Drever. U kunt er van verzekerd zijn dat het werken met de Brak voor zowel u als voor de hond een uitermate plezierige bezigheid is. U leert op deze manier uw hond beter begrijpen. Meer informatie over het werken met Brakken kunt u verkrijgen bij de commissie Werken met Brakken van de Nederlandse Brakkenclub.

Beknopte rasstandaard

Uiterlijk:
Een laagbenige goed gespierde brak met een soepel gangwerk die de indruk geeft van kracht en uithoudingsvermogen.

Schofthoogte:
Reu 32- 38 cm. Ideale hoogte 35cm.
Teef 30-36cm. Ideale hoogte 33cm

Hoofd:
Tamelijk groot en lang, de breedte loopt naar de neuspunt geleidelijk smaller toe. Minimale stop. Enigszins gewelfde neusrug.

Neus:
Zwarte neus, goed geopende neusgaten.

Lippen:
Goed gesloten lippen.

Gebit:
Krachtige kaken, schaargebit.

Ogen:                                                                                                                                                Donkerbruin met heldere uitdrukking.

Oren:
Tamelijk laag aangezet, naar verhouding lang en breed, afgerond aan de punt en dicht tegen het hoofd gedragen.

Hals:
Tamelijk lang en krachtig, gaat vloeiend over in de schouders.

Rug:
Sterke gespierde rug, licht afvallend kruis.

Borst:
De borstkas reikt voorbij de ellebogen en is goed ontwikkeld. Van boven gezien moet de borstkas ovaal van vorm zijn. De buik is licht opgetrokken.

Staart:
De staart hoort lang te zijn en ook breed bij de staart wortel. De staart moet het liefst hangend gedragen worden, maar het is toegestaan dat hij hoger gedragen wordt, maar nooit geheel gekruld over de rug.

Voorbenen:
Sterk, recht en parallel, ellebogen aangesloten.

Achterbenen:
Dijen goed gespierd, kniegewrichten en sprongen goed gehoekt. Van achteren bezien vertikaal en evenwijdig.

Voeten:
Stevig, naar voren gericht, met goed gesloten tenen en harde goed ontwikkelde voetzolen.

Vacht:
Dik, glad aanliggend en grof van structuur. Op het hoofd, oren en voeten kort, op de rug, nek en achterbenen langer. Onderkant staart is borstelig maar geen franje.

Kleur:
Meest voorkomende kleur is rood met witte aftekeningen, eventueel een zwart zadel, of zwart/wit met rode aftekeningen. Wit moet altijd voorkomen aan de snuit, onderkant hals, buik, voeten en/of benen en aan de staartpunt.

Opmerking:
De Drever is eigenlijk een hond voor jagers of ervaren brakkenkenners. Het is erg moeilijk als niet jager een hond uit Scandinavië te krijgen.